Calblanque
Calblanque to park narodowy i obszar chroniony znajdujący się pomiędzy La Mangą i Cartageną, stanowiący fragment wybrzeża Costa Calida. Jest jednym z najpiękniejszych i najlepiej zachowanych dziewiczych krajobrazów na całym wybrzeżu śródziemnomorskim. W jego obrębie znajdują się góry z ubogą roślinnością, które zamieszkują m.in. zające, węże czy jaszczurki, a także wspaniałe plaże ze złocistym, drobnym piaskiem, tworzone przez wiatr wydmy oraz słone jeziora, będące oazą dla różnych gatunków ptaków. Po tutejszych wzgórzach można spacerować lub jeździć na rowerze. Szlaki są oznakowane, choć nie ma żadnych dokładnych map.
Obszar ten jest pod ochroną od 1987 roku, natomiast rezerwat przyrody utworzono w 1992 roku. Całość ma ok. 13 kilometrów linii brzegowej, ale duża jej część jest górzysta i niedostępna. Najciekawsze są oczywiście plaże - po wjeździe należy wybrać kierunek - wschodnie lub zachodnie. Piękniejsze wydają się plaże zachodnie - Playa Larga i Playa Negrete. Wszystkie jednak są szerokie, piaszczyste i dzikie. Nie ma tu toalet, baru czy sklepu ani serwisu plażowego. Dno morza opada stromo, bywa więc, że woda mocno faluje i występują silne prądy, a ratownik dostępny jest jedynie w miesiącach letnich i tylko na wybranych odcinkach plaż, należy więc zachować ostrożność. Warto wiedzieć także, że o ile skały zamykające plażę chronią od wiatru, o tyle nie ma drzew, które osłoniłyby przed słońcem.
Od czerwca do września wjazd na teren parku własnym samochodem nie jest możliwy. Można się tu dostać rowerem lub za niewielką opłatą specjalnym autobusem, który zatrzymuje się w kilku miejscach na terenie Calblanque.
Po wjeździe na teren parku, przy parkingu znajdują się tablice informujące, jak daleko jest do poszczególnych plaż, ile zajmie nam dojście, po jakiej nawierzchni i jakie buty będą odpowiednie. Im dalej na zachód, tym dojście do plaż jest dłuższe i nieco trudniejsze. Do największej, Playa Larga, idzie się po długich drewnianych podestach poprowadzonych pomiędzy wydmami. Do wschodniej części Playa Negrete, otoczonej czarnymi wulkanicznymi skałami, w których wydrążone są naturalne groty, można dojść piaszczystą ścieżką, a następnie schodami. Do jej zachodniej części można się dostać ścieżką biegnącą po pagórkach lub przejść plażą. Tam też znajduje się część dla nudystów.
Dalej położone są już trudno dostępne zatoczki, do których schodzi się stroną ścieżką, częściowo fragmentami betonowych schodów. To Playa Parreño i del Hacho. Plaże w części wschodniej (Cala Arturo, Cala Magre, Cala Dorada) są łatwo dostępne i również ładne, choć mniejsze.
