Informacje o Santorini

Santorini (Santoryn, Σαντορίνη) to wulkaniczna wyspa, położona na Morzu Śródziemnym, pomiędzy Kretą i wybrzeżem Grecji kontynentalnej. Wraz z kilkoma mniejszymi wysepkami tworzy archipelag o tej samej nazwie. Dawniej była to jedna wyspa, która w wyniku wybuchu wulkanu została zatopiona. W ten sposób powstała jedna z największych na świecie kalder o średnicy 10 km. Jej boczne fragmenty to obecnie wyspy wchodzące w skład Santorini: Thira (Santorini), Thirassia, Nea Kameni, Palea Kameni i Aspronissi. Długość Santorini od wysuniętego najdalej na północ przylądka Mauropetra do najdalej wysuniętego na południe przylądka Ekomitis wynosi 18km, a jej szerokość waha się między 2 a 6 km.

Rys historyczny

Nazwa archipelagu pochodzi z XIII w. Została utworzona od imienia św. Ireny (Saint Irene). W przypadku Santorini mówi się o osadnictwie sprzed wybuchu wulkanu i po nim. W starożytności, kiedy wyspa nosiła nazwę Thera, istniała tu rozwinięta kultura minojska. Obecnie można oglądać pozostałości dwóch osad z tego okresu - Starożytnej Thery i Akrotiri. Przypuszczalnie mieszkańcy opuścili wyspę po silnym trzęsieniu ziemi poprzedzającym wybuch wulkanu. Podczas tego samego wybuchu poważnie ucierpiała położona ponad 100 mil morskich na południe Kreta. Erupcja była niezwykle silna. Nawet obecnie pumeks wulkaniczny wokół archipelagu tworzy warstwę grubości 80 m i pokrywa dno oceaniczne w promieniu 20-30 km od wysp. Po katastrofie przez 300-500 lat wyspa była niezamieszkana.
 

Wybrzeże i plaże

Linia brzegowa głównej wyspy to ok. 70 km. Znaczna jej część o kaldera - jest tu wysoki klif i kilka plaż ukrytych u jego podnóża, m.in. Czerwona Plaża, Biała Plaża czy Vlychada. Miejscowości typowo turystyczne (np. Kamari czy Perissa) i plaże z czarnym wulkanicznym piaskiem znajdują się na wschodnim wybrzeżu wyspy.

Sezon turystyczny i pogoda

Santorini położone jest w strefie klimatu śródziemnomorskiego. Lato jest gorące i suche, natomiast zimy łagodne. Temperatura zwykle nie spada wówczas poniżej 10 stopni. Deszczu można spodziewać się przede wszystkim od późnej jesieni do wczesnej wiosny. Średnio najwięcej pada w grudniu i styczniu. Santorini to bardzo wietrzna wyspa. Często odwiedzającym dokucza letni wiatr meltemi, który okresowo wieje bardzo mocno.

Najwięcej osób odwiedza Santorini latem, ale sezon turystyczny trwa tu od kwietnia do września. W miesiącach letnich wyspa jest dosłownie oblężona przez turystów, więc jeśli nie zależy nam na plażowaniu, warto wybrać się tutaj wiosną lub wczesną jesienią.

Jedzenie i picie

Chociaż żyzna wulkaniczna ziemia sprzyja uprawom, brak słodkiej wody jest prawdziwą zmorą Santorini. Z tego względu nie ma tutaj na przykład gajów oliwnych. Są za to drzewa pistacjowe, których owoce i żywica wykorzystywane są w lokalnej kuchni. Rosną tu również małe, słodkie pomidorki koktajlowe cherry, dodawane przede wszystkim do sałatek. Specjalnością tutejszej kuchni jest sałatka santoryńska - odmiana sałatki greckiej. Dodaje się do niej właśnie wspomniane pomidorki oraz kapary. Oprócz tradycyjnych greckich smaków, jak suvlaki, pita gyros, kleftiko czy różnego rodzaju grillowanych mięs, na Santorini królują ryby i owoce morza, m.in. ośmiornice. Podaje się do nich grubo krojone frytki, opiekane ziemniaki, a czasami również ryż. Niezwykle smaczne są sosy serowe lub śmietanowe z pistacjami, a także dipy na bazie jogurtów czy przetartych oliwek.

Koniecznie trzeba spróbować lokalnego wina. Winorośl na wyspie uprawia się w niespotykany sposób, tzn. w formie płożącej. Ma to związek z silnymi wiatrami, a także niedoborem wody.

Przepisy wjazdowe

Obywatele polscy korzystają z prawa do swobodnego przepływu osób w ramach Unii Europejskiej. Do przekroczenia granicy uprawnia dowód osobisty lub paszport.

Jak dojechać?

Na Santorini można się dostać samolotem lub statkiem. Czas przelotu z Warszawy wynosi ok. 3 godziny. Z Polski najwygodniej i najtaniej jest dolecieć na wyspę z międzylądowaniem w Atenach, np. liniami Ryanair lub Aegean (ok. 40 minut). Istnieje również możliwość dopłynięcia statkiem z innych miejsc w Grecji, np. portu w Pireusie lub z Krety, jednak w tym przypadku koszty są wyższe a czas przejazdu znacznie dłuższy.

Na miejscu można poruszać się publicznymi autobusami lub wynajętym autem czy skuterem. Warto wziąć pod uwagę specyficzny, południowy styl jazdy oraz fakt, że drogi są niezbyt dobrej jakości i raczej wąskie. Oznakowanie jest niezłe. W Grecji obowiązuje ruch prawostronny.